Του Τάσου Γιασεμίδη
Η περίοδος ενδεχομένως να μην ενδείκνυται για μεγάλες οικονομικές αναλύσεις, όμως όταν «βγαίνεις εκτός του κουτιού» σε διακοπές οι προβληματισμοί είναι πιο παραγωγικοί. Ομολογουμένως το φετινό καλοκαίρι είναι πολύ διαφορετικό, εφόσον από τη μια η εξάπλωση του ιού που έχει αρνητικές συνέπειες για την οικονομία, όχι μόνο στην Κύπρο, και από την άλλη η Τουρκία, με τις ενέργειές της στη Μεσόγειο, συνθέτουν ένα σκηνικό μεγάλων προκλήσεων.
Η οικονομία της Κύπρου διαχρονικά κατάφερε ν’ αντεπεξέλθει σε πολλές και σημαντικές κρίσεις, ειδικά μετά την εισβολή το 1974 αλλά και πιο πρόσφατα, με την κρίση του 2013 (φυσικά οι δύο περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετικές). Το 2003 θεωρείται χρονιά σταθμός, εφόσον είχαμε την τελευταία ολοκληρωμένη φορολογική μεταρρύθμιση, με την οποία η Κύπρος έμπαινε στον χάρτη των επαγγελματικών υπηρεσιών, ενός τομέα που από τότε συνεισφέρει σταθερά στην κυπριακή οικονομία.
Το αρνητικό όμως στη συγκεκριμένη εξέλιξη ήταν η εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα. Είναι ακόμη στη μνήμη μας οι εικόνες από τις εκριζώσεις των αμπελώνων και τις καταστροφές σταφυλιών. Το οξύμωρο είναι ότι σήμερα, με την ενίσχυση της οινοποιίας στην Κύπρο, έχουν αναπτυχθεί πολλές καλλιέργειες με αμπέλια διαφόρων ποικιλιών. Κάποιος εύλογα μπορεί να διερωτηθεί γιατί δεν ενισχύσαμε τον πρωτογενή τομέα και συνάμα να αναπτύσσαμε τον τομέα των επαγγελματικών υπηρεσιών.
Διαβάστε περισσότερα στην εφημερίδα "Η Σημερινή".