Οι κυρώσεις μπορούν να προκαλέσουν τόσους θανάτους όσο και οι ένοπλες συγκρούσεις, με τις μονομερείς κυρώσεις να συνδέονται με περισσότερους από μισό εκατομμύριο θανάτους ετησίως, σύμφωνα με νέα ανάλυση.
Οι μονομερείς και οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγούν σε σημαντική αύξηση της θνησιμότητας, η οποία πλήττει δυσανάλογα τα παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό Lancet Global Health.
Οι κυρώσεις μπορούν να παρεμποδίσουν την παροχή δημόσιας υγείας και να εμποδίσουν την αποτελεσματική λειτουργία των ανθρωπιστικών οργανώσεων, αυξάνοντας τον αριθμό των θανάτων, όπως τόνισε η έρευνα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μονομερείς κυρώσεις προκαλούν περισσότερους από 560.000 θανάτους κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο — αριθμός που εμπίπτει στο εύρος που υπολόγισαν οι ερευνητές για τους ετήσιους θανάτους από ένοπλες συγκρούσεις, χρησιμοποιώντας παλαιότερη βιβλιογραφία και προηγούμενες εκτιμήσεις.
«Ο Γούντροου Γουίλσον χαρακτήρισε τις κυρώσεις ως κάτι πιο τρομερό από τον πόλεμο. Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι είχε δίκιο», ανέφεραν οι συγγραφείς Φρανσίσκο Ροντρίγκεζ, Σίλβιο Ρεντόν και Μαρκ Βάισμπροτ. «Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς άλλες πολιτικές παρεμβάσεις με τόσο αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη ζωή που συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται ευρέως», υποστήριξαν.
Οι ερευνητές, των οποίων η προσπάθεια χρηματοδοτήθηκε από το Center for Economic and Policy Research, ένα προοδευτικό think tank, εξέτασαν τα ποσοστά θνησιμότητας ανά ηλικιακή ομάδα σε περιόδους επιβολής κυρώσεων σε 152 χώρες μεταξύ 1971 και 2021.
Χρησιμοποίησαν τέσσερα μοναδικά οικονομετρικά εργαλεία για να απομονώσουν την αιτιώδη σχέση μεταξύ των κατηγοριών κυρώσεων και των υψηλότερων ποσοστών θνησιμότητας.
Τα ευρήματά τους ήταν συνεπή και στις τέσσερις μεθόδους: Οι παγκόσμιες, οικονομικές και μονομερείς κυρώσεις συνδέονται όλες με υψηλότερο αριθμό θανάτων. Οι κυρώσεις των Ηνωμένων Εθνών, παρά ταύτα, δε συνδέονται σε στατιστικά σημαντικό επίπεδο.
Ο όρος «παγκόσμιες κυρώσεις» στην μελέτη αναφέρεται σε όλες τις ποινές, ενώ οι «οικονομικές κυρώσεις» είναι εμπορικά και οικονομικά αποτρεπτικά μέτρα και οι «μονομερείς κυρώσεις» επιβάλλονται είτε από τις ΗΠΑ είτε από την ΕΕ.
Οι κυρώσεις του ΟΗΕ έχουν ενδεχομένως μικρότερο αντίκτυπο, δεδομένου ότι έχουν σχεδιαστεί ως προσπάθειες ελαχιστοποίησης των επιπτώσεων στον άμαχο πληθυσμό, επισημαίνουν οι ερευνητές, ενώ οι κυρώσεις των ΗΠΑ συχνά στοχεύουν στην αλλαγή του καθεστώτος ή σε αλλαγές στην πολιτική συμπεριφορά, γεγονός που επιδεινώνει τις συνθήκες διαβίωσης στις χώρες-στόχους.
«Πολλές φορές, ένα καθεστώς που δε σέβεται τους κανόνες θα κατηγορήσει τις κυρώσεις για όλα τα προβλήματα της χώρας του», δήλωσε στο Bloomberg ο Τζέρεμι Πάνερ, δικηγόρος ειδικευμένος σε θέματα κυρώσεων του Hughes Hubbard. «Είναι εύκολο να κατηγορήσεις τις ΗΠΑ ή τις Βρυξέλλες».
Ο Πάνερ, ο οποίος στο παρελθόν διετέλεσε επικεφαλής ερευνητής κυρώσεων στο Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ (OFAC), ήταν επιφυλακτικός ως προς το συμπέρασμα της μελέτης, τονίζοντας ότι το OFAC εργάζεται για να διασφαλίσει ότι οι ανθρωπιστικές οργανώσεις μπορούν να λειτουργούν αποτελεσματικά στις χώρες που έχουν υποβληθεί σε κυρώσεις.
«Ο σκοπός των κυρώσεων είναι η προώθηση της εξωτερικής πολιτικής και των αμερικανικών αξιών, συμπεριλαμβανόμενου του ανθρωπιστικού έργου», δήλωσε.
Ο Ροντρίγκεζ, κύριος συγγραφέας της μελέτης και εμπειρογνώμονας σε θέματα κυρώσεων και της κρίσης στη Βενεζουέλα, αντέτεινε ότι ακόμη και αν επιτρέπεται η ανθρωπιστική βοήθεια σε χώρες που έχουν υποβληθεί σε κυρώσεις, υπάρχουν τεράστια εμπόδια στην παράδοσή της. Οι τράπεζες και οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις συχνά αποφεύγουν τις συναλλαγές με τις χώρες που έχουν υποβληθεί σε κυρώσεις, ανεξάρτητα από τις εξαιρέσεις για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας.
«Το να λες πως ‘θα μπλοκάρω τις εξαγωγές πετρελαίου σου, αλλά θα σου επιτρέψω να συνεχίσεις να εισάγεις ανθρωπιστικά αγαθά’ είναι σχεδόν σαν να λες σε κάποιον που μόλις έχασε τη δουλειά του ‘μην ανησυχείς, μπορείς ακόμα να πας στο κατάστημα και να αγοράσεις ό,τι θέλεις’», δήλωσε ο αναλυτής σε συνέντευξή του.
Επί δεκαετίες, οι ακαδημαϊκοί συζητούν πώς οι κυρώσεις επηρεάζουν τη θνησιμότητα, αλλά δυσκολεύονται να αποδείξουν μια τέτοια σχέση. Η Τζόι Γκόρντον, που ειδικεύεται στις κυρώσεις στο Πανεπιστήμιο Loyola του Σικάγου, δήλωσε ότι η μελέτη του Lancet προσφέρει «ένα πειστικό επιχείρημα, υποστηριζόμενο από αυστηρή μεθοδολογία, ότι οι κυρώσεις επηρεάζουν άμεσα τη θνησιμότητα» σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Οι ερευνητές προέτρεψαν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση όσον αφορά τις κυρώσεις, ιδίως δεδομένου ότι η χρήση αυτού του μέσου έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Περίπου το 25 % των χωρών υπέστησαν κυρώσεις από τις ΗΠΑ, την ΕΕ ή τον ΟΗΕ μεταξύ 2010 και 2022, σε σύγκριση με το 8 % των χωρών τη δεκαετία του 1960, σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία επικαλείται στοιχεία της Global Sanctions Database.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Ποιοι οι νικητές και οι χαμένοι από την εμπορική συμφωνία ΕΕ - ΗΠΑ