Η Ιταλία προσπαθεί να προσελκύσει εύπορους επενδυτές από το Ηνωμένο Βασίλειο, με μια στρατηγική που στον χώρο της ιδιωτικής οικονομίας αποκαλείται «svuota Londra» – δηλαδή «άδειασμα του Λονδίνου». Οι πρόσφατες αποχωρήσεις Βρετανών φορολογουμένων δείχνουν ότι το σχέδιο αυτό έχει αποτέλεσμα.
Μέσα σε μόλις έξι εβδομάδες, πολλοί εύποροι κάτοικοι εγκατέλειψαν το Ηνωμένο Βασίλειο. Αιτία ήταν η απόφαση των κυριότερων πολιτικών κομμάτων της χώρας να καταργήσουν το προνομιακό φορολογικό καθεστώς για τους «non-doms», δηλαδή για εκείνους που δεν έχουν μόνιμη κατοικία στη Βρετανία. Η Ιταλία, και ιδιαίτερα το οικονομικό κέντρο του Μιλάνου, φαίνεται να είναι ο μεγάλος νικητής αυτής της αλλαγής. Η πόλη προσελκύει ολοένα και περισσότερους πλούσιους μετανάστες. Μεταξύ αυτών βρίσκονται διαχειριστές hedge funds, πρώην διευθύνοντες σύμβουλοι και δισεκατομμυριούχοι από τη Μέση Ανατολή.
Η εμπορική πρωτεύουσα της Ιταλίας εκμεταλλεύεται τη νέα της θέση ως κέντρο χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών μετά το Brexit. Στόχος της είναι να προσφέρει ένα φιλικό προς τη φορολογία περιβάλλον για πρώην non-doms και άλλους εύπορους κατοίκους του Ηνωμένου Βασιλείου, που αναζητούν εναλλακτικές επιλογές στην Ευρώπη. Αυτοί οι επενδυτές μπορούν να επιλέξουν να πληρώσουν έναν ενιαίο φορολογικό συντελεστή 200.000 ευρώ.
Έτσι, αποφεύγουν τις ιταλικές φορολογικές εισφορές για εισοδήματα από το εξωτερικό, μέσω ενός συστήματος παρόμοιου με το καθεστώς που προσέφερε το Ηνωμένο Βασίλειο για περισσότερα από 200 χρόνια. Αυτό το φορολογικό προνόμιο, σε συνδυασμό με την εγγύτητα στο Λονδίνο και τον καλό καιρό, καθιστούν το Μιλάνο ιδιαίτερα ελκυστικό για πλούσιους μετανάστες που επιθυμούν έναν πιο ήρεμο και ευχάριστο οικογενειακό τρόπο ζωής, σύμφωνα με το Bloomberg.
«Η Ιταλία αποδεικνύεται ιδιαίτερα δημοφιλής», δήλωσε ο Μαρκ Άτσεσον, ειδικός σε θέματα παγκόσμιου πλούτου στην εταιρεία Utmost Wealth Solutions στο Λονδίνο. «Η αλλαγή δεν οφείλεται μόνο στην φορολογία, αλλά και στο κατά πόσο οι οικογένειες είναι ευχαριστημένες».
Η Ιταλία εισήγαγε το δικό της καθεστώς non-dom το 2017 και είχε ήδη προσελκύσει επενδυτές από ιδιωτικές εταιρείες επενδύσεων και άλλους εύπορους πολίτες. Ωστόσο, οι πρόσφατες φορολογικές αλλαγές στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν δώσει νέα ώθηση στη ροή των επενδυτών προς την Ιταλία.
Η Ιταλία καταγράφει αύξηση στον αριθμό των ατόμων που επιστρέφουν, τόσο ομογενών όσο και ξένων, οι οποίοι επιλέγουν να εγκαταλείψουν το Λονδίνο. Ο Έλιο Λεόνι-Σέτι, 59 ετών, πρώην διευθύνων σύμβουλος της EMI Music και συνιδρυτής μιας επενδυτικής εταιρείας σε πρώιμο στάδιο με έδρα το Λονδίνο και το Σαν Φρανσίσκο, «επέστρεψε στην πατρίδα του», όπως αναφέρθηκε σε επίσημο έγγραφο αυτόν τον μήνα. Ο Μπαρτ Μπεχτ, 68 ετών, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Reckitt Benckiser Group Plc και πρώην διαχειριστής κεφαλαίων της οικογένειας δισεκατομμυριούχων Ρέιμαν, έχει επίσης μετακομίσει στην Ιταλία, αφού έφυγε από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Βραζιλιάνος επιχειρηματίας Φέρσεν Λαμπράνιο, 63 ετών, είναι επίσης μεταξύ αυτών που αποχώρησαν, σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της 9ης Μαΐου.
Ο Νασέφ Σαουίρις, ο πλουσιότερος άνθρωπος της Αιγύπτου, μετακομίζει στο Άμπου Ντάμπι και την Ιταλία, ενώ ο 65χρονος βετεράνος της Goldman Sachs Group Inc., Ρίτσαρντ Γκνόντε, επίσης επιλέγει να εγκατασταθεί στην Ιταλία.
Ο 64χρονος Σαουίρις, συνιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας της Premier League Aston Villa, έχει καθαρή αξία περίπου 8,9 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τον δείκτη Bloomberg Billionaires Index.
«Πρόκειται για ένα φαινόμενο που εξελίσσεται ταχύτατα», δήλωσε ο Άτσεσον αναφερόμενος στην έξοδο των εύπορων κατοίκων του Ηνωμένου Βασιλείου. «Αυτό θα έχει τεράστιες επιπτώσεις».
Πολλοί που προηγουμένως επωφελούνταν από το καθεστώς non-dom στο Ηνωμένο Βασίλειο σχεδιάζουν να μετακομίσουν – αν δεν το έχουν κάνει ήδη. Η αλλαγή αυτή ήρθε μετά την κατάργηση των φοροαπαλλαγών για περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στο εξωτερικό. Η κυβέρνηση των Εργατικών υπό τον Κιρ Στάρμερ προχώρησε σε αυτές τις αλλαγές, οι οποίες είναι πιο αυστηρές από τα σχέδια του Συντηρητικού Κόμματος τον Μάρτιο του 2024. Οι μακροχρόνιοι κάτοικοι πλήττονται περισσότερο, καθώς οι νέοι φόροι αναμένεται να φέρουν πάνω από 4,7 δισεκατομμύρια ευρώ στα δημόσια ταμεία τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών.
Η Ιταλία, αντίθετα, προσφέρει φοροαπαλλαγές στον φόρο κληρονομιάς για περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στο εξωτερικό, για τα άτομα που επιλέγουν το καθεστώς ενιαίας φορολογίας. Στην περίπτωση που ένας πλούσιος αλλοδαπός καταστεί φορολογικός κάτοικος της Ιταλίας, αυτός και η οικογένειά του υποχρεούνται συνήθως να καταβάλουν εισφορές κληρονομιάς που δεν ξεπερνούν το 8%. Το ποσοστό αυτό είναι σημαντικά χαμηλότερο από τον συντελεστή του 40% που ισχύει στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος κατατάσσεται μεταξύ των υψηλότερων παγκοσμίως στις αναπτυγμένες χώρες.
Η Ιταλία επωφελείται επίσης, καθώς ορισμένες άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ελβετία, εξετάζουν την αλλαγή των φόρων δωρεάς και κληρονομιάς, γεγονός που ενδέχεται να αποτρέψει πιθανούς μετανάστες από τη εγκατάσταση σε αυτές τις χώρες. Αν και θεωρείται απίθανο να υιοθετηθούν τελικά σε νομοθετικό επίπεδο, οι αλλαγές αυτές προκαλούν αβεβαιότητα. Επιπλέον, οι φορολογικές απαιτήσεις διαφέρουν σημαντικά από πόλη σε πόλη στην Ελβετία.
Αστικό περιβάλλον
Το Μιλάνο προσφέρει επίσης ένα πιο αστικό περιβάλλον και πλούσια πολιτιστικά αξιοθέατα, καθώς και καλύτερη συνδεσιμότητα, σε σύγκριση με άλλους δημοφιλείς προορισμούς, όπως το Μονακό. Εκεί, οι Βρετανοί δισεκατομμυριούχοι Ίαν και Ρίτσαρντ Λίβινγκστοουν έχουν επιλέξει να ζήσουν. Ένα από τα συχνά αναφερόμενα μειονεκτήματα του Μιλάνου ωστόσο, είναι η ιταλική γραφειοκρατία, η οποία μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο για τους νέους μετανάστες.
Η Ιταλία, όμως, προσελκύει όχι μόνο πλούσιους ιδιώτες, αλλά και επιτυχημένους επιχειρηματίες. Ο Γκάρι Λάντεσμπεργκ, πρώην ιδιοκτήτης του διάσημου The Arts Club στο Μέιφερ του Λονδίνου, άνοιξε το Wilde Club στο Μιλάνο στα τέλη του περασμένου έτους. Το νέο κλαμπ βρίσκεται κοντά στην αριστοκρατική Via Monte Napoleone και προσφέρει συνδρομή 4.000 ευρώ ετησίως για άτομα άνω των 40 ετών.
«Αυτή η πόλη είναι πραγματικά ζωντανή και βρίσκεσαι μόλις δύο ώρες από παντού», δήλωσε σε συνέντευξή του. «Μπορείς να είσαι στην παραλία σε δύο ώρες ή να κάνεις σκι στο Σεν Μόριτζ. Νομίζω ότι το Λονδίνο θα υποφέρει», δήλωσε ο Γκάρι Λάντεσμπεργκ.
Σύμφωνα με την εκτίμησή του, το 75% των νέων μελών της λέσχης που προέρχονται από το εξωτερικό είναι από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ενώ ο ίδιος δηλώνει ότι δεν σκοπεύει να μετακομίσει, παραδέχεται πως οι περισσότεροι από τους φίλους του, που δεν είναι ομογενείς, «έχουν ήδη εγκαταλείψει το Λονδίνο».
Ο Λάντεσμπεργκ δεν είναι ο μόνος που επενδύει στην Ιταλία. Ο όμιλος Rocco Forte, ο οποίος διαχειρίζεται πολυτελή ξενοδοχεία πέντε αστέρων σε όλη την Ευρώπη, σχεδιάζει να ανοίξει ένα νέο ξενοδοχείο στο Μιλάνο, μόλις ένα χρόνο μετά την ίδρυση του πρώτου του ξενοδοχείου στην πόλη. Παράλληλα, οι διαχειριστές του Rosewood Hotel του Λονδίνου προγραμματίζουν το άνοιγμα ενός νέου ξενοδοχείου στην Ιταλία το επόμενο έτος.
Ακόμη, οι εταιρείες παροχής επαγγελματικών υπηρεσιών βλέπουν αυξανόμενες ευκαιρίες στην περιοχή. Η δικηγορική εταιρεία Charles Russell Speechlys, που εδρεύει στο Σίτι του Λονδίνου, άνοιξε γραφείο στο Μιλάνο στα τέλη του περασμένου έτους.
Ο Ντομινίκ Λόρενς, συνεργάτης της εταιρείας και ειδικός στο δίκαιο των ιδιωτών πελατών, εκτιμά ότι το 60% των πελατών του που αποφασίζουν να φύγουν από το Ηνωμένο Βασίλειο «κατευθύνονται προς την Ιταλία».
«Θα πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ιταλίας», δήλωσε.
Στα μάτια ορισμένων, η Ιταλία πήρε τα καλύτερα στοιχεία του βρετανικού συστήματος non-dom και τα έχει απλοποιήσει. Αντί για το πιο περίπλοκο νομικό σύστημα του Ηνωμένου Βασιλείου, η Ιταλία προσφέρει έναν σταθερό φορολογικό συντελεστή, που βασίζεται στην κατοικία.
Ωστόσο, η απόφαση να διπλασιάσει τον ενιαίο φορολογικό συντελεστή στα 200.000 ευρώ πέρυσι προκάλεσε αντιδράσεις στην κοινότητα των πλούσιων. Από την άλλη, το Ηνωμένο Βασίλειο εισήγαγε ένα νέο σύστημα, το οποίο διαρκεί τέσσερα χρόνια, κάτι που μειώνει την ανταγωνιστικότητα του σε σχέση με την Ιταλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ελλάδα. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, εφαρμόζεται ένα φορολογικό καθεστώς για ξένους κατοίκους που διαρκεί 15 χρόνια και είναι παρόμοιο με το προηγούμενο βρετανικό σύστημα.
Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει περίπου 75.000 κατοίκους οι οποίοι δεν ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και συνεισφέρουν περισσότερα από 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε φόρους κάθε χρόνο, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επίσημα στοιχεία. Εάν αυτή η τάση συνεχιστεί, η βρετανική οικονομία θα μπορούσε να υποστεί απώλειες ύψους 131,6 δισεκατομμυρίων ευρώ την επόμενη δεκαετία και να χάσει πάνω από 40.000 θέσεις εργασίας, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Adam Smith.
«Μπορεί να είμαστε μια μικρή ομάδα ανθρώπων», δήλωσε η Ανν Κάπλαν Μαλχόλαντ, μια 64χρονη Καναδή που κατάγεται από το Ηνωμένο Βασίλειο και δεν είναι κάτοικος Ηνωμένου Βασιλείου εδώ και περίπου τρία χρόνια, η οποία τώρα ετοιμάζεται να μετακομίσει στην Ιταλία. «Είμαστε όμως ένα πολύ μεγάλο ποσό χρημάτων που φεύγει».
Πηγή: newmoney.gr