Του Θεόδωρου Καυκαρίδη
Αν ρίξετε µία µατιά στο διαδίκτυο και στα ΜΚ∆ θα βρείτε τις ασταµάτητες συζητήσεις για το ποιος είναι ο GOAT (Greatest Of All Times) και βέβαια τη θέση τής συντριπτικής πλειοψηφίας για την υπεροχή του Τζόρνταν έναντι οποιοδήποτε άλλου και κυρίως του Λεµπρόν. Θα βρείτε ένα ασταµάτητο απόηχο για τα όσα είπε προ διετίας ο «Αir» στο «Last Dance». Αλλά και ατελείωτες συζητήσεις για τα τεράστια ποσά που κερδίζονται και δαπανώνται στο ΝΒΑ. Συµβόλαια, διαφηµίσεις, τηλεοπτικά έσοδα κ.τλ.. Σε κάθε άθληµα, υπάρχει φυσικά ένα σηµείο αναφοράς που αλλάζει την ιστορία. Τέσσερις δεκαετίες και κάτι πριν το ΝΒΑ ήταν ενώπιον οικονοµικής κατάρρευσης. Χρειαζόταν λοιπόν ένα µεγάλο γεγονός, ένας «First Dance».
Παρά τη συνένωση ΝΒΑ και ΑΒΑ (υπήρχε και δεύτερη επαγγελµατική κατηγορία), αλλά και την παρουσία τεράστιων ονοµάτων, η δηµοφιλία του αθλήµατος άρχισε µε το τέλος της δεκαετίας του ’60 και ειδικά µέσα στα 70’ς, να πέφτει. Ο Τζαµπάρ, ο Tζούλιους Έρβινγκ, ο Μονρό κ.τλ., έκαναν µαγικά στο γήπεδο. Αλλά το τηλεοπτικό και διαφηµιστικό ενδιαφέρον ήταν µειωµένο. Μάλιστα οι ζωντανές µεταδόσεις ήταν ελάχιστες, πολλοί αγώνες µεταδίδονταν σε µαγνητοσκόπηση κοντά στα µεσάνυχτα. Λιγοστά έξοδα, δυσκολία των οµάδων να δώσουν καλά συµβόλαια κ.τλ.. Κρίση....
Όµως κάπου στη µεσοδυτική Αµερική, υπήρχε ένα σηµάδι σωτηρίας από δύο φτωχόπαιδα. Στο σχολείο του Έβερετ ένας µαθητής που στα 16 του, πλησίαζε στα 2 µέτρα, φόρτωνε τα καλάθια µε 30 πόντους, αλλά έπαιζε αρκετά εγωιστικά. Ακούγοντας τα παράπονα από συµµαθητές και γονείς, αποφάσισε στο επόµενα µατς να αρχίσει να πασάρει. Λες και είχε τελικά γεννηθεί για να δίνει ασίστ. Σύντοµα θα πάρει το παρατσούκλι «Μάτζικ». Ήταν ο Έρβιν Τζόνσον. Την ίδια εποχή ένας λευκός µε ολίγο ατσούµπαλο σουλούπι τελειώνει το σχολείο µε τροµακτικά στατιστικά και µπαίνει στο κολέγιο. Είναι ο κατά τρία χρόνια µεγαλύτερος του Τζόνσον, Λάρι Μπερντ. Αρχίζει να κάνει απίστευτα πράγµατα στο κολεγιακό µε την Ιντιάνα. Στο οποίο εισέρχεται επίσης ο Τζόνσον. Στο Μίσινγκαν όπου µε ύψος πλέον 2,05 αρχίζει να παίζει οργανωτής. Οι πληροφορίες για δύο τεράστια οµοϋψή ταλέντα πληθύνονται. Μπερντ και Τζόνσον συναντώνται για πρώτη φορά σε ένα all American star game για κολεγιόπαιδες. Παίζουν στην ίδια οµάδα, έρχονται από τον πάγκο και εντυπωσιάζουν. Ο Μάτζικ τηλεφωνά σπίτι: «Ναι, είναι αλήθεια, αυτός ο λευκός είναι από άλλο επίπεδο». Ο Μπερντ µιλά στο ακουστικό µε τον αδελφό του: «Μόλις είδα τον καλύτερο παίκτη που θα δω ποτέ».
Aντίπαλοι
Ο Μπερντ επιλέγεται στο no6 στο draft του 1978 από τους Μπόστον Σέλτικς, αλλά επιλέγει να µείνει ακόµη ένα χρόνο στο κολέγιο. Εξασφαλίζει όµως το υψηλότερο συµβόλαιο που έδωσε οµάδα σε ρούκι. Τον ίδιο χρόνο οι Κάνσας Σίτι Κινγκς δίνουν τρελά για την εποχή λεφτά στον Μάτζικ για να βγει από το κολέγιο µετά από ένα χρόνο και να δηλωθεί στα ντραφτ. Ο µπαµπάς του λέει ότι µπορεί να περιµένει άλλο ένα χρόνο φτώχειας. Στο τέλος της σεζόν του 1979 η φήµη των δύο έχει εκτοξευτεί. Το ΝΒΑ βλέπει χρυσό στο βάθος της σήραγγας, αφού είναι δεδοµένο πως στο ντραφτ εκείνης της χρονιάς νο1 θα είναι ο Μάτζικ και θα πάει στους Λέικερς. Προηγείται όµως ένα τεράστιο γεγονός. Ο τελικός του κολεγιακού πρωταθλήµατος 1979, η Ιντιάνα του Μπερντ και το Μίσιγκαν του Μάτζικ. Σε µία επική αναµέτρηση, στο τέλος ο Μάτζικ χαµογελά, το Μίσιγκαν κερδίζει µε 74-65. Ο αγώνας σπάει ρεκόρ τηλεθέασης. Κρατά το ρεκόρ σε αγώνα κολεγίου µέχρι σήµερα, ενώ µέχρι το 2017 ήταν ο αγώνας µε τη µεγαλύτερη τηλεθέαση σε όλα τα επίπεδα.
Η αντιπαλότητα που εκτόξευσε το NBA
Στα 1979 οι δύο τους είναι πλέον αντίπαλοι στις 2 κορυφαίες οµάδες του και ανοίγουν µία νέα εποχή για το ΝΒΑ. Η αντιπαλότητα Μπερντ-Μάτζικ παίρνει τεράστιες διαστάσεις σε αγωνιστικά και όχι µόνο επίπεδα.
- Η αντιπαλότητα Λέικερς-Σέλτικς.
- Η γκλαµουριά του Λος Άντζελες και του Χόλιγοντ απέναντι στην «Βlue Collar» Bοστώνη.
- Η αντιπαλότητα της ∆ύσης µε την Ανατολή.
- Το νέο σούπερ µαύρο ταλέντο, απέναντι στον σπουδαίο λευκό.
- Ο πάντα χαµογελαστός Μάτζικ, απέναντι στον πάντα βλοσυρό Μπερντ.
- Ο απόλυτος πασέρ και ζογκλέρ, απέναντι στην καλαθοµηχανή.
Τι έγινε όµως στα µεγάλα χρόνια της αντιπαλότητας. O Mάτζικ πανηγυρίζει τον τίτλο το 1980, αλλά απέναντι στους Λέικερς στον τελικό είναι η Φιλαδέλφεια. Το 1981 ο τίτλος πάει στους Σέλτικς, αλλά φιναλίστ είναι το Χιούστον. Το 1982 οι Λέικερς πάνε τελικό και κερδίζουν τη Φιλαδέλφεια, αλλά την επόµενη χρονιά χάνουν από τη Φιλαδέλφεια. Ο Μάτζικ παίρνει δύο βραβεία ως MVP, ο Μπερντ ένα. Το 1984, µετά από 15 χρόνια Λέικερς και Σέλτικς τα λένε επιτέλους στον τελικό. Ο πρώτος θρίαµβος είναι για τη Βοστώνη. Κερδίζει στους τελικούς µε 4-2. Ο Μπερντ βάζει κατά µέσο όρο 27 πόντους στους τελικούς και αναδεικνύεται σε MVP του πρωταθλήµατος. Ο Μάτζικ έχει εξαιρετικά στατιστικά, αλλά σε κρίσιµα σηµεία κάνει λάθη. Στα 1985 οι Λέικερς παίρνουν εκδίκηση, κερδίζοντας τους τελικούς µε 4-2. Ο Μάτζικ µοιράζει 14 ασίστ ανά αγώνα. Ο Μπερντ σηµειώνει 23 πόντους και ξαναπαίρνει τον τίτλο του MVP. To 1986 o Mπερντ είναι ξανά ο κορυφαίος, αλλά στον τελικό δεν θα αναµετρηθούν µε τους Λέικερς, αλλά µε το Χιούστον. Στα 1987 η 3η µάχη Σέλτικς-Λέικερς βρίσκει θριαµβευτή το Λ.Α. Ο Μάτζικ είναι ο MVP και στον 4ο τελικό θα καταγράψει µία µαγική στιγµή. Θα σκοράρει το νικητήριο καλάθι µε 2 δευτερόλεπτα να υπολείπονται, µε µία φοβερή ραβέρσα (hook shot) αλά Τζαµπάρ. Oι Λέικερς θα πάρουν τον τίτλο το 1988, οι Σέλτικς έχουν χάσει πλέον τα πρωτεία από τους Πίστονς. Ο Μάτζικ θα γράψει χρυσές σελίδες καθοδηγώντας τους Λέικερς στο show time. Με ασίστ που µόνο αυτός µπορούσε να δώσει. Ο Μπερντ σκόραρε κατά βούληση και έπαιζε άµυνες για Όσκαρ. Όµως αυτή η οκταετία θα αλλάξει και όλη την εικόνα του ΝΒΑ. Το ενδιαφέρον θα εκτοξευτεί, τα έσοδα θα εκτοξευτούν. Οι παίκτες θα αρχίσουν να κερδίζουν τεράστια συµβόλαια. Όπως ανέφερε πριν από µερικά χρόνια ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ: «Οφείλουµε όλοι, µέχρι και σήµερα τις πλουσιοπάροχες µας απολαβές στον Μπερντ και τον Μάτζικ, αν δεν ήταν αυτοί οι δύο, το ΝΒΑ θα είχε σβήσει ή δεν θα είχε λάµψει. Ακόµη και όταν θα εµφανιζόταν ο Τζόρνταν».
«Κολλητάρια»
Στις µεταξύ τους αναµετρήσεις για 4 χρόνια, ο Μπερντ και ο Μάτζικ σπανίως αντάλλασσαν κουβέντες στο γήπεδο. Υπήρχε µία ψυχρότητα µεταξύ των δύο. Αλλά υπήρχε αλληλοσεβασµός και ένας έντονος, αλλά υγιής ανταγωνισµός. Εκείνη τη χρονιά η Converse τούς ζήτησε να γυρίσουν µαζί µία διαφήµιση παπουτσιών. Ο Μάτζικ είπε «ναι», ο Μπερντ έθεσε όρο να γίνουν τα γυρίσµατα σπίτι του, στο πατρικό του. Και κάπου εκεί, στο τραπέζι της µαµάς Μπερντ και στα διαλείµµατα ξεκίνησε µία απίστευτα δυνατή φιλία. Που κρατά µέχρι σήµερα. Στα 1991 ο Μάτζικ διαγνώστηκε µε AIDS. O πρώτος άνθρωπος που ενηµέρωσε ήταν ο Μπερντ. Ο Λάρι µπήκε ασπίδα, όταν υπήρχαν αντιδράσεις για τη συµµετοχή του Μάτζικ στην Dream Team.
H κοινή διαφήµιση της Converse, άλλαξε άρδην και τα µεγέθη χορηγιών προς αθλητές. Την ίδια εποχή που εµφανιζόταν ο Τζόρνταν και η δική του συµφωνία µε τη Nike. O Tζόρνταν ο οποίος θα έλεγε για τους δύο. «Ο Μάτζικ ήταν ο κορυφαίος point guard όλων των εποχών. Μετρήστε τα triple-double, τις απίστευτες ασίστ του. Ο Μπερντ είναι ο καλύτερος φόργουορντ της ιστορίας. Πολύ καλύτερος από τον Λεµπρόν».
Όπως και να ’χει, ο Τζόρνταν χόρεψε τον τελευταίο χορό. Ο Μάτζικ και ο Μπερντ ήταν όµως που τον άνοιξαν. Εντυπωσιακά. «Τhe First Dance».
Διαβάστε επίσης: TikTok: Ποιοι είναι οι πιθανοί «μνηστήρες» - Από τον Elon Musk έως τον MrBeast