Ο απρόβλεπτος παράγοντας και το μέγεθος της πανδημίας του COVID-19 ανάγκασαν τον κόσμο να προσαρμοστεί σε έναν νέο μοντέλο εργασίας, σε ορισμένες περιπτώσεις από τη μια μέρα στην άλλη. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητο να επαναπροσδιοριστεί το μοντέλο εργασίας, σχολιάζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Η επιστροφή στο χώρο εργασίας
Καθώς ορισμένες χώρες αρχίζουν να χαλαρώνουν τους περιορισμούς τους για τον COVID-19, οι επιχειρήσεις καλούνται να εξετάσουν προσεκτικά πώς μπορούν να ανοίξουν με ασφάλεια τους χώρους εργασίας τους. Για πολλές κυβερνήσεις, το ξεκλείδωμα της οικονομίας συνδέεται με την ταχύτητα και την επιτυχία της διάθεσης του εμβολιασμού για τον COVID-19, αλλά το πόσο θα βοηθήσει το εμβόλοο τους εργοδότες ποικίλλει παγκοσμίως, δεδομένου ότι δεν δύνανται νομικά να απαιτήσουν από τους εργαζόμενους να εμβολιαστούν.
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, οι εργοδότες είναι πιο πιθανό να μπορέσουν να υποχρεώσουν τους εργαζομένους να εμβολιαστούν, αλλά σε πολλές χώρες αδυνατούν νομικά να απαιτήσουν από τους εργαζόμενους να εμβολιαστούν πριν επιστρέψουν στο χώρο εργασίας.
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, είναι παράνομο να διερευνάται ακόμη και η κατάσταση εμβολιασμού ενός εργαζομένου. Η Γαλλία και η Βρετανία έχουν καταστήσει υποχρεωτικό τον εμβολιασμό των εργαζομένων για τους υγειονομικούς και τους εργαζόμενους σε οίκους φροντίδας ηλικιωμένων. Η Ιταλία από την άλλη έχει καταστήσει υποχρεωτικό το green pass για όλους τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Αυτές οι εξαιρέσεις είναι όμως προς το παρόν πολύ περιορισμένες. Για πολλούς εργοδότες, το ζήτημα των εμβολιασμών COVID-19 αποτελεί το «κουτί της Πανδώρας» με διάφορες προεκτάσεις.
Στην πράξη, η επαναλειτουργία του χώρου εργασίας θα πρέπει να είναι σταδιακή και προσεκτική, με τα υγειονομικά πρωτόκολλα να συμβαδίζουν με τη συμμετοχή και τη διαβούλευση των εργαζομένων. Εάν οι εργοδότες σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν την κατάσταση εμβολιασμού ως προϋπόθεση εισόδου στο χώρο εργασίας, θα πρέπει να επαληθεύσουν πού επιτρέπεται και μπορεί να απαιτούν ένα μενού εναλλακτικών επιλογών, όπως απόδειξη αρνητικού τεστ COVID-19.
Το υβριδικό μοντέλο είναι το νέο κανονικό
Η ευέλικτη εργασία δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Η ξαφνική εμφάνιση της πανδημίας όμως ώθησε ακόμη και τους πιο απρόθυμους εργοδότες να εξετάσουν τις νέες ευέλικτες επιλογές εργασίας.
Πολλοί CEOs της Fortune 500 διαπίστωσαν, προς έκπληξή τους, ότι η εργασία από το σπίτι αποδίδει. Ενώ οι προβλέψεις διαφέρουν, είναι σαφές ότι θα υπάρξει αύξηση της εξ αποστάσεως εργασίας, είτε μέσω ατομικής επιλογής είτε μέσω αλλαγής της πολιτικής ή της στρατηγικής της εταιρείας.
Πριν προχωρήσουν σε ριζικές αλλαγές στις πολιτικές εξ αποστάσεως εργασίας, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους πολλούς συναφείς νομικούς προβληματισμούς και παράγοντες που παίζουν ρόλο, συμπεριλαμβανομένου του εργατικού δικαίου, της φορολογίας και των παροχών των εργαζομένων, της υγείας και της ασφάλειας, της ιδιωτικής ζωής και της προστασίας, καθώς και του εταιρικού δικαίου και της φορολογίας.
Προώθηση της ένταξης, της διαφορετικότητας και της ισότητας
Η δημιουργία ενός διαφορετικού και χωρίς αποκλεισμούς εργατικού δυναμικού αποτελεί επιτακτική ανάγκη των επιχειρήσεων για τους παγκόσμιους εργοδότες. Έτσι θα επιτραπεί μια ευρύτερη ομάδα ταλέντων, βοηθώντας στην κάλυψη των κενών δεξιοτήτων, στην προώθηση της καινοτομίας, στην αύξηση της κερδοφορίας και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Η πανδημία και η δυσανάλογη οικονομική της επίδραση στις γυναίκες και τις εθνοτικές μειονότητες έθεσαν για άλλη μια φορά την ένταξη, την ισότητα και τη διαφορετικότητα στην πρώτη γραμμή της εταιρικής ατζέντας, αλλά αν δεν ληφθούν μέτρα, η ανισότητα μπορεί να επιδεινωθεί από την πανδημία και τη μακροπρόθεσμη εξ αποστάσεως εργασία.
ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr