Στη Βρετανία, η οικονομική ανισότητα φαίνεται να μεγαλώνει με ρυθμούς που δεν έχουν ξανασυμβεί, με τη μεσαία τάξη να δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να φτάσει το επίπεδο των πλουσιότερων. Σύμφωνα με νέα έκθεση του Resolution Foundation, ένας τυπικός εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης θα χρειαζόταν πάνω από μισό αιώνα μισθών για να ενταχθεί στην κορυφή της οικονομικής κλίμακας, σχεδόν 14 χρόνια περισσότερα από ό,τι πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια.
Το χάσμα ανάμεσα στο μέσο εισόδημα και το πλουσιότερο 10% έχει εκτοξευθεί σχεδόν κατά 25%, φτάνοντας 1,3 εκατομμύρια στερλίνες. Η οικονομολόγος Μόλι Μπρουμ τονίζει ότι η κοινωνική κινητικότητα παραμένει περιορισμένη: οι πλούσιοι διατηρούν σχεδόν πάντα τον πλούτο τους, ενώ οι φτωχότεροι δυσκολεύονται να ανέβουν οικονομικά.
Η αύξηση των περιουσιών τα τελευταία χρόνια έχει στηριχθεί κυρίως στις αυξήσεις των τιμών ακινήτων και στις αξίες των συντάξεων, με τα μεγαλύτερα οφέλη να πηγαίνουν στους ηλικιωμένους και τους ήδη εύπορους. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η ανισότητα επιταχύνθηκε: οι έχοντες είδαν τον πλούτο τους να αυξάνεται, ενώ οι χαμηλότερες τάξεις υπέστησαν απώλειες.
Η φορολόγηση του πλούτου βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης ενόψει του προϋπολογισμού των Εργατικών, αλλά οι ειδικοί προειδοποιούν ότι πιθανές νέες επιβαρύνσεις θα μπορούσαν να επηρεάσουν συνταξιούχους και ιδιοκτήτες σπιτιών, καθώς πάνω από το 80% του πλούτου των νοικοκυριών προέρχεται από ακίνητα και συντάξεις.
Παρά τις αναταράξεις, ο συνολικός πλούτος των βρετανικών νοικοκυριών αυξήθηκε σημαντικά, κυρίως για τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Οι αποταμιεύσεις των πλουσιότερων αυξήθηκαν κατά 4.200 λίρες κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ οι φτωχότεροι είδαν μικρή ή καθόλου βελτίωση, με πολλές οικογένειες να χάνουν μέχρι και 4.000 λίρες. Αυτή η ανισότητα επηρεάζει και τις καταναλωτικές δαπάνες, που παραμένουν υποτονικές παρά τη συνολική αύξηση της αποταμίευσης, με τη Τράπεζα της Αγγλίας να παρακολουθεί στενά τα νοικοκυριά.
Πηγή: newmoney.gr