Ο Φρίντριχ Μερτς ανέλαβε τελικά καθήκοντα καγκελαρίου της Γερμανίας, αλλά μόνο μετά από μια ταπεινωτική αποτυχία στην πρώτη ψηφοφορία στο Μπούντεσταγκ — γεγονός που ανέδειξε τη ρευστότητα και την αδυναμία του ευρωπαϊκού κέντρου εξουσίας. Αντί για μια αναγέννηση του ευρωπαϊκού σθένους, η Γερμανία επέδειξε πολιτική αστάθεια, με την εκλογή του Μερτς να γίνεται στη δεύτερη προσπάθεια και υπό το βάρος μιας ήδη διχασμένης πολιτικής βάσης.
Ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι συνεχάρη μεν τον Μερτς, τονίζοντας την ανάγκη για πιο ηχηρή γερμανική ηγεσία στην Ευρώπη και στις διατλαντικές σχέσεις, αλλά το μήνυμα έκρυβε έναν σαφή υπαινιγμό για το έλλειμμα ηγεσίας στην ΕΕ. Η επιφυλακτική υποστήριξη του Ζελένσκι αντανακλά την ευρύτερη ευρωπαϊκή απογοήτευση απέναντι στη Γερμανία — μια χώρα που κάποτε καθόριζε τον ρυθμό στην ΕΕ, αλλά πλέον μοιάζει να παραπαίει.
Ηγετικό κενό στο Βερολίνο και εντεινόμενες προκλήσεις
Τα τελευταία τρία χρόνια, η Γερμανία έχει αποσυρθεί από τον παραδοσιακό της ρόλο στην Ευρώπη. Ο προκάτοχος του Μερτς, Όλαφ Σολτς, απέτυχε να ανταποκριθεί στις πιέσεις της εποχής, καθυστερώντας την αποστολή οπλισμού στην Ουκρανία και διοικώντας μια εύθραυστη τρικομματική κυβέρνηση που τελικά κατέρρευσε.
Η εσωτερική διχόνοια και η άνοδος της ακροδεξιάς — με το AfD να συγκεντρώνει 21% στις τελευταίες εκλογές — υπονομεύουν τη σταθερότητα που έχει ανάγκη η χώρα για να ηγηθεί της ΕΕ. Επιπλέον, η παρακμάζουσα γερμανική βιομηχανία και η πίεση από τους δασμούς του Ντόναλντ Τραμπ εντείνουν την αβεβαιότητα. Χωρίς εσωτερική συνοχή, ο Μερτς θα δυσκολευτεί να προωθήσει κρίσιμες αλλαγές, από την αύξηση των αμυντικών δαπανών έως την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αυτονομίας.
Μια βαθιά ευρωπαϊκή κρίση, με το βλέμμα στη Γαλλία
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο γερμανικό. Η πολιτική αποδυνάμωση του κέντρου είναι εμφανής σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στη Γαλλία, ο Εμανουέλ Μακρόν έχασε το στοίχημα των πρόωρων εκλογών, εγκλωβίζοντας τη χώρα σε κοινοβουλευτικό αδιέξοδο. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Ζορντάν Μπαρντελά του Εθνικού Συναγερμού έχει σοβαρές πιθανότητες να επικρατήσει στις προεδρικές εκλογές του 2027, επιτείνοντας τις ανησυχίες για το μέλλον της ΕΕ.
Όπως σχολίασε η Γιάνα Πουγλιερέν του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, η Ευρώπη είχε στραμμένα τα βλέμματα στο Βερολίνο, ελπίζοντας στην επιστροφή μιας σταθερής γερμανικής ηγεσίας. Αντί γι’ αυτό, η απογοήτευση κυριάρχησε. Η ίδια η εκλογή του Μερτς πυροδοτεί ερωτήματα. Η αρχική απόρριψή του από τη Βουλή δεν ήταν απλώς ένα ατυχές περιστατικό, αλλά πιθανό δείγμα πολιτικού ερασιτεχνισμού. Στην προεκλογική περίοδο, επιδίωξε να συνεργαστεί με το AfD για να περάσει μέτρα για τη μετανάστευση — κάτι που αποδείχθηκε καταστροφικό, καθώς το CDU έχασε έδαφος ενώ η ακροδεξιά ενισχύθηκε. Επιπλέον, αμφισβήτησε δημόσια τη βιωσιμότητα του ΝΑΤΟ και εξαπέλυσε επίθεση στον Τραμπ — επιλογές που ενδέχεται να αποδειχθούν επιζήμιες στην τρέχουσα γεωπολιτική συγκυρία.
Η Άνγκελα Μέρκελ, που κάποτε τον περιθωριοποίησε, ίσως είχε δίκιο. Αν ο Μερτς αποτύχει να πείσει και στο τιμόνι της Γερμανίας, τότε ίσως το μόνο χειρότερο από έναν αποδυναμωμένο καγκελάριο — να είναι ένας πανίσχυρος, αλλά επικίνδυνα απρόβλεπτος.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: ΝΥΤ: Οι ηλικιωμένοι να νοικιάσουν τα κενά δωμάτια των σπιτιών τους